Girişimci Sunil Lalvani, 2014 yılının başlarında Gana’ya yaptığı bir iş seyahati sırasında yol kenarındaki bir su birikintisinden su içen iki çocuk gördü. Yerel halkla konuşurken Lalvani, bir sivil toplum kuruluşunun (STK) komşu köyde el pompalı bir kuyu açtığını ancak kısa süre sonra pompanın bozulduğunu ve kimsenin tamir etmeye gelmediğini öğrendi. Aslında, iyi niyetli diğer pek çok STK, bölgede güvenli suya erişim sağlamak için birçok köye başka kuyular açmış, ancak el pompalarının bakımı, genellikle bakımlarını yapacak kaynak ve beceriden yoksun olan topluluklara bırakılmıştı. Sonuç olarak, bölgedeki kuyuların yaklaşık dörtte biri açıldıktan sonraki bir yıl içinde çalışamaz hale gelmişti.